Hala giremeyen arkadaşlarımız var sayfalarına,buralar pek sessiz kaldı,kendimi yalnız hissdiyorum,bizim Gökkuşağı gibi.Efendim Gökkuşağı bizim,yukarıda gördüğünüz balığımız.Daha doğrusu Kübranaz hanımın balığı.Geçen doğumgününde bir arkadaşım hediye olarak getirmişti.Açıkcası biz bu kdr yaşamasını beklemiyorduk çünkü daha önce de balıklarımız olmuştu ve malesef en fazla bir ay birlikte olabilmiştik.
Burada yazdığım gibi civcivlerimiz de vardı ve onların ömrü de ziyadesiyle kısaydı.Bu ise maşallah dokuz aydır bizimle.Ben anlamam balıkların türlerinden,isimlerinden falan ama bu betaymış ve yalnız yaşamalıymış çünkü yanına konulan balığı öldürüyormuş.Kendi kendini yalnızlığa mahkum ediyor yani.
Benim kendimi yalnız hissetmemse benimle pek ilgili bir durum değil malesef.Hadi artık halledilsin şu mesele,eskisi gibi olalım yine...
4 yorum:
inşallah en kısa sürede bloglar eski canlılığına kavuşur.. biz de üzerimizdeki rehavetten kurtuluruz....
İnşallah Emine arkadaşım.Bekliyoruz bakalım,çok sürmez umarım...
evet yaa :( ne zaman şenlenecek buralar...
beta bizde de var Reyyan zevkle hergünyemini veriyor.
Allah vermek ist... sözü ne kadar hoş, na kadar doğru...selamlar
bizde de vardı ben küçükken bu balıktan
sonra kocaman bi akvaryumumuz oldu
abim evlenince götürdü.:)
bloglar en kısa zamanda düzelir umuyorum
ilk günki gibi değil ama gelemeyenleri yeniden görmek çok güzel :)
Yorum Gönder